Grzbiet Brdy (485 m n.p.m.) - W erze mezozoicznej w tym miejscu znajdowało się morze. W jego głębiach, ciągnących się setki kilometrów w kierunku południowym i południowo-wschodnim, osadzały się skały, które obecnie tu występują. Fale morskie powodowały erozję odległych wybrzeży zbudowanych z wapienia jurajskiego. Pokruszone skały zsuwały się w głąb morza, gdzie mieszały się z błotem i piaskiem. W trzeciorzędzie nastąpiły potężne przesunięcia płyt kontynentalnych, a w ich wyniku te właśnie osady skalne przywędrowały aż tutaj. W ten sposób powstały zlepieńce chlebowickie. Zawarty w nich wapień był wydobywany w okolicznych małych kamieniołomach chłopskich, z których pozostały tylko ślady dołów. Największy z nich "Novosadová", który dawniej był zalany wodą, ma średnicę 15 metrów. W miejscu, gdzie grzbiet Brdy przechodzi w masyw Pískovny, na tzw. Záhuří, bywały wapienniki (piece wapiennicze). Jeszcze w drugiej połowie 19 wieku było Záhuří obszarem bezleśnym, pokrytym małymi pólkami. W górach wokół Kopřivnicy próbowano wydobywać także węgiel. Ziemianin Raška sprowadził tu nawet górników, aby pomogli mu znaleźć węgiel. Pozostałością są tzw. "Havířské ďury " - resztki jam i hałd.
2. Jasníkova studánka (Źródełko Jasníka)
3. Punkt widokowy Bezručova vyhlídka
4. Grzbiet Brdy
7. Raškův kámen (Kamień Raszki)
8. Janíkovo sedlo (Der Janík-Sattel)
9. Červený kámen (Czerwony Kamień)
10. Okružní cesta (Droga okrężna)
13. U Panny Marie (U Marii Panny)
14. Wieża widokowa na Białej Górze
16. Muzeum Fojtství (Muzeum Wójtowstwa)